در فوریه 4 2020 معماری سابقه گزارش شده است که از آن به دست آمده بود پیش نویس یک کپی از یک پیشنهاد اجرایی سفارش با عنوان “ساخت ساختمان های فدرال زیبا دوباره.” سفارش خواهد اساسا نیروی دوباره نوشتن را از سال 1962 اصول راهنما برای فدرال معماری که موظف است که “یک مقام رسمی [معماری] سبک باید اجتناب شود” برای فدرال ساختمان و ساختمان های جدید باید نمونه ای از زمان که در آن آنها ساخته شده است. این گزاره مطرح شده توسط این فرمان اجرایی جدید—که رهبری ملی مدنی هنر در جامعه محافظه کار و غیر انتفاعی—آیا اساسا قراضه قدیمی دستورالعمل به نفع یک دستور است که ایجاد یک “سبک کلاسیک” با الهام از یونانی و رومی معماری به عنوان پیش فرض.

موسسه آمریکایی معماران (AIA)—به همراه تعدادی دیگر از موسسات, معماری منتقدان و نشریات—به سرعت منتشر شده غضبناک فسخ به این طرح بر این اساس است که آن را سرکوب معماری و نقض رایگان اندیشه و بیان هنری است که ضروری است به یک دموکراسی است. مقایسه در حال حاضر ساخته شده است به موسولینی, هیتلر و استالین. هر کس بسیار دیوانه آنلاین به جز راس Douthat, که عاشق این ایده.

ناگهانی زیبایی واژگونی منادی توسط این فرمان اجرایی برخی از آشکار شالوده شروع با این واقعیت است که بازگشت به اجباری سبک کلاسیک نشان دهنده معماری فلسفه سفید supremacists آنلاین و همچنین اعمال یک توسعه دهنده رئیس جمهور و جناح راست فکر می کنم تانک ساخت آنچه که به صراحت یک حرکت سیاسی است. اما این هم نتیجه اجتناب ناپذیر از معماری faux-پوپولیسم است که کاشته در وجدان آمریکایی معماری پس از پست مدرنیسم.

تلاش برای سرکوب زیبایی بیان در معماری توسط instating اجباری سبک غلط است که برای همه دلایل AIA و شیکاگو سان تایمز هیئت تحریریه پخش کردن مخالف است. پیشنهاد اجازه می دهد مغلوب ساختن پیشی جستن به ایجاد یک “رئیس کمیته برای Re-زیباسازی فدرال معماری” که اجرای این طرح قیمومیت و این پنل را حذف “هنرمندان و معماران و مهندسین هنر یا معماری منتقدان و اعضای صنعت ساختمان و یا هر گونه دیگر اعضای عمومی که وابسته به هیچ گروه مورد علاقه و یا سازمان” که در معماری. زبان به عنوان یک معماری منتقد این دیوانه است و مرزی-توتالیتر است. اما با همه مجنون و مرزی-توتالیتر چیز مغلوب ساختن پیشی جستن می کند و می توان آن را تا حدی توضیح داده شده توسط مردی که خودش را.

این که آیا ما به آن اقرار یا نه مغلوب ساختن پیشی جستن یک معماری جمهور—در زندگی حرفه ای خود را به عنوان یک (عدم) توسعه دهنده او تا به حال خود را کثیف, کوچک دست در هزاران ساختمان در سراسر کشور. مانند تمام ساختمان-دستفروشان تهمت قرار است به زل زل نگاه کردن از منتقدین معماری که در مناسبت ستایش کار خود را کرده اند اما اغلب panned آن است. هر چند تهمت قرار داده است تا ساختمان ها اعم از 19^th-قرن تعمیرات اساسی به اواخر مدرن و آسمان خراش ها, تهمت شخصی سبک است که ترکیبی از 2000s bling و لویی چهاردهم—هیچ چیز در پنت هاوس برج ترامپ آپارتمان در امان پوشش فلزی. انتخاب خود را از مدرنیسم برای سبک مغلوب ساختن پیشی جستن برج در شیکاگو و نیویورک به سادگی می توان توضیح داد دور توسط این واقعیت است که مدرن تمام شیشه ساختمان هستند هژمونیک زیبایی امضا از شرکت های بزرگ سرمایه داری است; این سبک از کسب و کار.

مغلوب ساختن پیشی جستن پیدا کرده است روح قوم و خویشی در جناح راست Federalist جامعه کلوخ جاستین Shubow که رئيس جمهور از ملی مدنی هنر جامعه (NCAS). NCAS است unhinged محافظه کار اتاق فکر تاسیس Catesby لی (که نویسنده بدنام سرمقاله در مورد این موضوع در محافظه کار انتشار مجله شهر در سال گذشته) خم جهنم در وادار کردن neo-classical معماری در کل کشور است. مغلوب ساختن پیشی جستن در حال حاضر منصوب Shubow گزارش کمیسیون هنرهای زیبا در سال 2018 (به عنوان به خوبی به عنوان هر دو یکی دیگر از NCAS عضو و یک معمار تمرین در سبک کلاسیک در سال 2019) و این تصادفی نیست که پیشنهاد کمیته برای Re-زیباسازی فدرال معماری میله های معماری منتقدان اما اجازه می دهد تا حداقل یک عضو کمیسیون هنرهای زیبا.

Shubow در حال حاضر بدنام در DC معماری محافل برای او بسیار نفرت عمومی از فرانک گری را آیزنهاور یادبود ارائه شده در سال 2012 و بسته بندی ساخت و ساز در این سال است. یک منبع در داخل است که مصاحبه Shubow در آن زمان به من گفت که او با وسواس گری و بنا به گزارش رسیده به نام گری فرزندان و بستگان دیگر کمیسیون هنرهای زیبا کارکنان برای دیدن اگر او می تواند آنها را برای جلوگیری از یادبود. به نظر او گری به یک Nietzschean یک فاشیست هواداران و پوچ گرا. او نیز آمده است به این باور است که شعبده باز Aleister Crowley تاثیر بسیار زیاد در جنبش مدرن. (لس آنجلس تایمز‘s کریستوفر نایت نوشت گسترده در سال 2012 در مورد nutjob پر از جهانی که در آن Shubow و سازمان خود را اقامت.) همانطور که برای NCAS مرکزی مستاجر از خود سیستم باور است که معماری مدرن یک انحطاط هنر آوردن در مورد سقوط جامعه غربی است. اگر این برای تلفن های موبایل آشنا چون هیتلر و ارشد, معمار, Albert Speer معتقد بودند همان چیزی است; و چون crypto-فاشیستی حساب توییتر شده اند خارج می گردند زباله در مورد زیبایی ذاتی و برتری از شهرهای اروپای غربی و کلاسیک معماری برای سال های بسیاری است.

Neo-classical معماری نیست همیشه یک جناح راست dogwhistle. اکثر معماران ملزم به یادگیری در مورد آن در تاریخ معماری کلاس ها و بسیاری از معماران در معماری مدارس (مهمترین دانشگاه نوتردام) که تخصص در معماری سنتی غربی زبان. این معماران گاهی اوقات در رفتن به کار در ساختمان های جدید اما بسیاری از طبقه تجاری خود را در ترمیم بازسازی و اضافات موجود در ساختمان های سنتی. زیبایی وجود دارد و نکات دقیق وظریف در, کلاسیک, معماری, و آن است که ارزش مطالعه—اگر بیشتر افراد مورد مطالعه چگونه یک ساختمان سنتی هم می آید ما را تا پایان با یک مقدار زیادی کمتر McMansions.

مسئله ایجاد یک سبک ملی برای ساختمان های فدرال, در حالی که همچنین دامنه بدنام دیکتاتورها نیز جایگاه خود را در آمریکا تاریخ معماری. آن را می توان در استعمار و فدرال سبک ساختمان های ساخته شده در طول بسیار موسس کشور; هنرهای زیبا به سبک سلطه از ساختمان های فدرال در واشینگتن دی سی در 19^ام و 20^ام قرن; و گسترده یکنواختی از ساختمان های ساخته شده در طول قرارداد جدید تحت آثار پیشرفت دولت—هر چند به ارزش آن است روشن است که این نمی شد و رسما کد گذاری در هر نوع قانون یا shoehorned از طریق یک فرمان اجرایی پیش نویس توسط nincompoops.

در حالی که وجود دارد همواره کلاسیک تجدید حیات در معماری های اخیر تکرار این جنبش پست مدرن ابتدا در اواخر دهه 1970 و پایان دادن به, برای, در بیشتر قسمت ها در اطراف 1990s. یک زیر سبک پست مدرنیسم به نام پست مدرن کلاسیکگرایی شد تمرین در 1980s توسط معماران مانند رابرت هستم استرن, Leon Alner و مایکل گریوز. این ساختمان با استفاده از عناصر کلاسیک اما تحریف آنها در برخی از راه های مانند تدوین زیور آلات در کولاژ مانند assemblages و متضاد کلاسیک نقوش با استفاده از مواد مدرن و پنبه آب نبات سایه. ایجاد جنبش نو شهرسازی که شرور و اهریمن هر دو از معماری مدرن و آمریکا برنامه ریزی شهری (اعم از پراکندگی و یا نوسازی شهری) بیشتر متمرکز ایدئولوژیک تعصب و غیرت نسبت به چیزهای قدیمی.

در طول دوره پست مدرن, یک faux-پوپولیستی روایت پدید آمده است. مدرنیسم یک شکست بود; آن را نابود پارچه از شهرهای تحت نظارت نوسازی شهری آن مجبور زاهدانه سبک بر روی مردم آمریکا که در خانه های خود و مکان های بازرگانی اختصاص داده شد به یک خاطره که تمایل زیبایی نسبت به سنتی خیلی به غم وغصه از معماری حکم بزرگ. این بود که بهترین بیان شده توسط رابرت شده بود فنتر و دنیس اسکات براون نوشت که نفوذ کتاب یادگیری از لاس وگاسکه در آن نویسندگان می گویند که “خیابان اصلی است که تقریبا خوبه” و اصرار همکار خود معماران به پرداخت بیشتر در ذهن به “زشت و معمولی معماری.”

یادگیری از لاس وگاس است متنوع (و بسیار خنده دار) کتاب اما پیام خود را به سرعت پهن به “مدرنیسم یک شکست و مردم عادی نفرت مدرنیسم و مانند قرمز انبارها و شیروانی.” این پوپولیسم است که در نهایت محور در چه ساختمان های مردم مصرف می کند (مک دونالد رستوران ها و ticky-رنگ ورو رفته حومه کرایه) به جای شکوفایی و متنوع زیبایی سلیقه میلیون ها نفر از آمریکایی ها را پرورش داده سر زشت خود را در وقت و زمان دوباره در سراسر انواع ایدئولوژی—از میز از ناتان J رابینسون, ناشر سوسیالیستی مجله امور جاری به ماریون اسمیت رئیس NCAS. اسمیت که گفت در متن پیام نیویورک تایمز در پاسخ به این پیشنهاد اجرایی به منظور: “برای بیش از حد طولانی و معماری نخبگان و بوروکرات های تمسخر ایده زیبایی پرهیاهو نادیده گرفته و نظرات عمومی در سبک و بی سر و صدا صرف پول مالیات دهندگان احداث زشت گران و ناکارآمد ساختمان… این حکم اجرایی می دهد صدای خود را به 99 درصد—عادی مردم آمریکا که نمی خواهم آنچه دولت ما ساختمان شده است.”

“معماری مردم”—معماری که مردم واقعا می خواهید—سوخت هر دو آگهی جدید حومه تحولات و معماری ایدئولوژی نازی ها. این ادعا به صحبت می کنند برای زیبایی سلیقه همگانی است که یک ترفند جمع کردن آستین از هر دو دان دراپر و Albert Speer; آن چنان ارزان است که آن را سخت به نسبت هر واقعی اخلاق به آن است. اکثر مردم واقعا فکر کردن در مورد معماری از مک دونالد زمانی که آنها را به درایو-از طریق و در حالی که مردم عاشق عکس گرفتن بر روی پله های ساختمان کاپیتول آنها نیز لذت بردن از گرفتن عکس های سلفی در مقابل موزه ملی تاریخ و فرهنگ.

به سادگی قرار دادن مردم عاشق خوب ساختمان های مدرن و سنتی است. بیشتر به نقطه, معماری آغشته است با همه شیوه ای از معنای شخصی به افرادی که آن را تجربه بدون در نظر گرفتن چقدر خوب است. پس از همه, خانه های بسیاری از ما به رشد در نه شاهکارهای معماری. اما تنها یک نوع خاص از فرد به نظر می رسد در معماری و احساس نیاز به بحث در مورد تولیدات ایده آل و یا ستون فقرات جامعه غربی است. که فرد معمولا یا سفید supremacist یک گیر کردن nitwit به دام افتاده در 1980s و یا در مورد تهمت خود را هر دو.